Koronki, szale, tiule i woale...

-

Koronki, szale i woale, to stałe elementy dawnej, kobiecej garderoby. Czyniły ją  elegancką, wyszukaną, zwiewną i piękną. Niezwykle precyzyjne i delikatne nazywane były, nie bez powodu, królewskim materiałem.

Historia powstania koronki sięga czasów starożytnego Egiptu. W grobowcach ówczesnych możnowładców znaleziono wprawdzie prototypy dzisiejszych koronek wykonane z cienkich splecionych sznureczków, ale prawdziwy rozkwit ich wytwarzania nastąpił dopiero w XV wieku. W Wenecji i Flandrii powstały wtedy bardzo prężne manufaktury koronczarskie i na długie lata zdominowały rynek. W 1665 roku, Ludwik XIV zapragnął uczynić Francję liderem produkcji tekstylnej. Nakazał ograniczyć import kosztownych koronek i aby uniezależnić się od wyrobów weneckich, utworzenie rodzimych zakładów koronczarskich. J.B. Colbert, minister finansów, działający na rozkaz króla, sprowadził z Wenecji najlepsze koronczarki. Zadaniem ich było tworzenie koronek na potrzeby dworu królewskiego i jednoczesne przekazywanie wiedzy i umiejętności swoim uczennicom. Wkrótce, wśród powstałych zakładów zaczęło wyróżniać się Alençon, gdzie koronki wytwarzano metodą igłową.  Praca była niezwykle żmudna i wymagała ogromnego kunsztu koronczarki. Wyprodukowanie małego skrawka materii zajmowało wiele godzin. Koronka z Alençon, niezwykle delikatna i piękna, zyskała miano"koronki królowych i królowej koronek". Była niepowtarzalna i charakterystyczna dla tej manufaktury.
Stara koronka z Alençon
Drugim, równie ważnym ośrodkiem stało się Valenciennes, gdzie produkowano koronkę metodą klockową, z cienkich nici bawełnianych. Koronczrstwo rozwijało się przez lata. Liczba koronczarek w okolicznych miastach i w samym Alencon wzrastała bardzo szybko. W 1875 było ich już 8 tysięcy. A zapotrzebowanie na ten produkt nie malało. W XIX wieku koronki spotykało się wszędzie. Nie tylko w dekoracjach ubiorów, lecz rownież w wykończeniu parasolek, rękawiczek, wachlarzy oraz w wystroju wnętrz - obrusy, narzuty, firanki, serwetki itp. Moda na koronki stała się faktem! Wykorzystała to cesarzowa Eugenia de Montijo, żona Napoleona III, która z powodu pewnego defektu figury, złożyła u ówczesnego kreatora mody CH.F Worth'a, twórcy haute-couture, zamówienie na stosowną suknię. Worth wymyślił obszerną krynolinę, którą bogato przyozdobił cennymi koronkami. Pomysł szybko się przyjął w arystokratycznych kręgach wyznaczając na długie lata nowy trend w modzie.
W Polsce wielką admiratorką i propagatorką koronek była Helena Modrzejewska, która z upodobaniem wykorzystywała je nie tylko w kreacjach aktorskich, lecz również w codziennej i wieczorowej garderobie.

Zwróćcie, proszę, uwagę na koronkowe detale malarskie we fragmentach obrazów pokazanych poniżej. Jakim kunsztem  mistrzowskim musieli wykazać się  twórcy, (zarówno koronczarki jak i malarze), aby stworzyć i uchwycić  na płótnie tak wiernie,  zawiłe, cieniutkie i delikatne sploty koronkowe!
Z fioletową wstążką- cesarzowa Eugenia








Cesarzowa Eugenia




Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Małe elegantki....Moda dziecięca w XIX wieku. cz.1

-
Obraz
Kiedy patrzę na uroczy obraz Eugene Josepha Lejeune z 1876 roku,  zatytułowany " W najelegantszych sukniach" (" In their fanciest dresses"), widzę ekscytację małych dziewczynek przed lustrem, ich niecierpliwość wynikającą z tego, że za chwilę pokażą się,  być może na jakimś małym przyjęciu dla dzieci, czy spotkaniu rodzinnym, piękne, odświętne i pewne tego, że za chwilę wzbudzą ogólny podziw...Myślę też sobie, jak niewiele w kwestii ubioru , miały w tych czasach do powiedzenia. Zupełnie inaczej niż dzisiaj... W XIX wieku, zgodnie z duchem epoki, rodzice dążyli do bezwarunkowego podporządkowania sobie dzieci, gdyż traktowali dzieciństwo jako okres służący ich uformowaniu. Podejscie do kwestii mody dokładnie to stanowisko obrazowało. Przed XIX wiekiem moda dziecięca w zasadzie nie istniała, bo przez lata dzieci miały być miniaturowymi kopiami swoich rodziców. Te same sukienki, tyle że pomniejszone, te same uczesania! Nikt nie zastanawiał się nad tym, co chciałyby n...
Czytaj więcej

Tajemnicze odkrycie w paryskim apartamencie...

-
Obraz
W 2010 roku odkryto, przy Squqre La Bruyère w Paryżu, opuszczony apartament od wielu dziesięcioleci niezamieszkany, chociaż kompletnie  wyposażony w meble, obrazy, przedmioty codziennego użytku, bibeloty pochodzące z wczesnych lat XX wieku. Wyglądał tak, jakby wiele lat temu ktoś zostawił wszystko, wyszedł i więcej nie powrócił. Jaka tajemnica kryła się za tym niecodziennym odkryciem? W2010 roku, w wieku 81 lat, zmarła Solange Beaugiron ( 1919-2010), ostatnia właścicielka apartamentu przy Square La Bruyère.  Solange była wnuczką Marthe de Florian, ( 1864-1939 ) i to po niej odziedziczyła niezwykły spadek, lecz w 1942 roku w obawie przed nazistami, wspólnie z ojcem Henri Beaugiron, synem Marthe, zmuszona była opuścić Paryż. Zamieszkała na południu Francji i już nigdy do Paryża nie wróciła. Przez ten cały czas, aż do swojej śmierci, opłacała regularnie czynsz i inne wydatki. Jej ojciec pojawił się w latach sześćdziesiątych w paryskim apartamencie, ale zajmował...
Czytaj więcej

Evelyn Nesbit - pierwowzór Ani z Zielonego Wzgórza

-
Obraz
Kim była Evelyn Nesbit, której urok i uroda tak oczarowały Lucy Maud Montgomery, że obdarzyła nią swoją bohaterkę, Anię Shirley?  Czy jej życie było równie atrakcyjne jak uroda? Oceńcie sami... Wydawać by się mogło, że sława i pieniądze, których Evelyn miała pod dostatkiem, powinny zapewnić jej dobre i satysfakcjonujące życie. Prawda była jednak zupełnie inna... Evelyn urodziła się w 1884 roku w Pensylwanii. Jej ojciec był prawnikiem i dopóki dopisywało mu zdrowie, rodzina funkcjonowała bez większych zakłóceń. Niestety w 1893 roku zmarł pozostawiając żonę i dwójkę dzieci z długami, bez środków do życia. Matka Evelyn stanęła wobec konieczności samotnego zmagania się z problemem wychowania i utrzymania dzieci. Nigdy wcześniej nie pracowała i gdy znalazła się w tak trudnej i nietypowej sytuacji, nie radziła sobie. Brak zaradności matki jak i fakt, że musiała wspólnie z bratem wspomagać ją, ciężko pracując po 12 godzin przez 6 dni w tygodniu, zmusił w końcu Evelyn do poszukiwania i...
Czytaj więcej