Ideał piękna w ilustracjach Harrisona Fishera

-

Harrison Fisher ( 1877-1934 )  popularny,  amerykański ilustrator wczesnych lat XX wieku. 

 Od najmłodszych lat Harrison Fisher wykazywał nieprzeciętny talent do rysowania. Jego ojciec i dziadek byli artystami i zadbali, aby syn i wnuk od najwcześniejszych lat miał kontakt ze sztuką. Ojciec zabierał Harrisona na wycieczki, w trakcie których przekazywał  mu wiedzę z zakresu malarstwa i uczył szkicowania. Zaraz po skończeniu studiów rozpoczął pracę jako ilustrator dla San Francisco Call and The Egzamner należącego do W.R. Hearsta, ówczesnego potentata prasowego. Przełomowym momentem w jego karierze była przeprowadzka z Kalifornii do Nowego Jorku i podjęcie pracy w magazynie Puck, która otworzyły mu drogę do kariery ilustratora. Jego ilustracje pojawiły się na wielu okładkach czołowych magazynów ( m.inn. The Saturday Evening Post, Sunday Magazine, Life, Collier"s Weeakly, Puck i Cosmopolitan) i reklamach produktów sprzedawanych kobietom.

Z Cosmopolitan Fisher podpisał umowę na wyłączność, co spowodowało, że wszystkie okładki tego czasopisma były jego autorstwa. Od 1900 roku do jego śmierci w 1934 roku nazbierało się ich ponad 300!  Rysunki artysty były bardzo popularne i łatwo z nim kojarzone. Miały jeden charakterystyczny rys - były ładne i miłe dla oka. Malując piękne kobiety Harrison Fisher nadał im cechy mające wyrazić jego własne wyobrażenie ideału piękna. Były one zawsze wysokie, szczupłe, dziewczęce, eleganckie, młode, wysportowane, świeże, wesołe, subtelne, sympatyczne, zadbane i piękne! Z takich cech może składać się tylko ideał! Czy realny?

 






Ale ten ideał został zaakceptowany przez kobiety, które z pomocą artysty, w kreowaniu tego wizerunku, uparcie do niego dążyły. Zalecał im w swoich projektach graficznych duże, szerokie, bogato zdobione kapelusze, detale i wystawne ubrania, które po mistrzowsku cieniował i drapował rozpalając pragnienia kobiet, by tak właśnie wyglądać. Ukuło się wtedy powiedzenie "Fisher Girl", co stało się równoznaczne z "American Girl" jako uosobienie piękna kobiecego w Ameryce w początkowych latach XX wieku.




Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Małe elegantki....Moda dziecięca w XIX wieku. cz.1

-
Obraz
Kiedy patrzę na uroczy obraz Eugene Josepha Lejeune z 1876 roku,  zatytułowany " W najelegantszych sukniach" (" In their fanciest dresses"), widzę ekscytację małych dziewczynek przed lustrem, ich niecierpliwość wynikającą z tego, że za chwilę pokażą się,  być może na jakimś małym przyjęciu dla dzieci, czy spotkaniu rodzinnym, piękne, odświętne i pewne tego, że za chwilę wzbudzą ogólny podziw...Myślę też sobie, jak niewiele w kwestii ubioru , miały w tych czasach do powiedzenia. Zupełnie inaczej niż dzisiaj... W XIX wieku, zgodnie z duchem epoki, rodzice dążyli do bezwarunkowego podporządkowania sobie dzieci, gdyż traktowali dzieciństwo jako okres służący ich uformowaniu. Podejscie do kwestii mody dokładnie to stanowisko obrazowało. Przed XIX wiekiem moda dziecięca w zasadzie nie istniała, bo przez lata dzieci miały być miniaturowymi kopiami swoich rodziców. Te same sukienki, tyle że pomniejszone, te same uczesania! Nikt nie zastanawiał się nad tym, co chciałyby n...
Czytaj więcej

Tajemnicze odkrycie w paryskim apartamencie...

-
Obraz
W 2010 roku odkryto, przy Squqre La Bruyère w Paryżu, opuszczony apartament od wielu dziesięcioleci niezamieszkany, chociaż kompletnie  wyposażony w meble, obrazy, przedmioty codziennego użytku, bibeloty pochodzące z wczesnych lat XX wieku. Wyglądał tak, jakby wiele lat temu ktoś zostawił wszystko, wyszedł i więcej nie powrócił. Jaka tajemnica kryła się za tym niecodziennym odkryciem? W2010 roku, w wieku 81 lat, zmarła Solange Beaugiron ( 1919-2010), ostatnia właścicielka apartamentu przy Square La Bruyère.  Solange była wnuczką Marthe de Florian, ( 1864-1939 ) i to po niej odziedziczyła niezwykły spadek, lecz w 1942 roku w obawie przed nazistami, wspólnie z ojcem Henri Beaugiron, synem Marthe, zmuszona była opuścić Paryż. Zamieszkała na południu Francji i już nigdy do Paryża nie wróciła. Przez ten cały czas, aż do swojej śmierci, opłacała regularnie czynsz i inne wydatki. Jej ojciec pojawił się w latach sześćdziesiątych w paryskim apartamencie, ale zajmował...
Czytaj więcej

Evelyn Nesbit - pierwowzór Ani z Zielonego Wzgórza

-
Obraz
Kim była Evelyn Nesbit, której urok i uroda tak oczarowały Lucy Maud Montgomery, że obdarzyła nią swoją bohaterkę, Anię Shirley?  Czy jej życie było równie atrakcyjne jak uroda? Oceńcie sami... Wydawać by się mogło, że sława i pieniądze, których Evelyn miała pod dostatkiem, powinny zapewnić jej dobre i satysfakcjonujące życie. Prawda była jednak zupełnie inna... Evelyn urodziła się w 1884 roku w Pensylwanii. Jej ojciec był prawnikiem i dopóki dopisywało mu zdrowie, rodzina funkcjonowała bez większych zakłóceń. Niestety w 1893 roku zmarł pozostawiając żonę i dwójkę dzieci z długami, bez środków do życia. Matka Evelyn stanęła wobec konieczności samotnego zmagania się z problemem wychowania i utrzymania dzieci. Nigdy wcześniej nie pracowała i gdy znalazła się w tak trudnej i nietypowej sytuacji, nie radziła sobie. Brak zaradności matki jak i fakt, że musiała wspólnie z bratem wspomagać ją, ciężko pracując po 12 godzin przez 6 dni w tygodniu, zmusił w końcu Evelyn do poszukiwania i...
Czytaj więcej