Historynka

Szampan! Nowy Rok! Tradycyjnie już, świętujemy ten dzień pijąc napój z bąbelkami. Może nie wszyscy raczymy się Dom Perignon, czy Veuve Clicquo, ale mam nadzieję, że zaciekawi Was ich krótka historia. Dom Pierre Perignon był mnichem żyjacym w końcu XVII wieku i uważny jest w niektórych kręgach jako ten, który stworzył szampan. Nie jest to do końca prawdą, bo napój ten znany był juz wcześniej w Anglii. Dom Perignon'owi zawdzięcza się zamknięcie gazu w butelce, a tym samym stworzenie musującego wina. Perignon starał się znaleźć sposób na powstrzymanie ponownej fermentacji już w butelce. Zauważył, że muszą być one z grubszego szkła, żeby uniemożliwić rozsadzenie ich przez gazy powstające na skutek fermentacji. Widział też konieczność zabezpieczenia butelki i korka metalowym koszyczkiem. Barbe Nicole Cliquot Ponsardin zasługuje na zainteresowanie chociażby z tego powodu, że żyjąc w czasach niełaskawych dla kobiet przedsiębiorczych, osiągnęła tak wiele. Okazała się być nie tylko dosk...

Kim była Evelyn Nesbit, której urok i uroda tak oczarowały Lucy Maud Montgomery, że obdarzyła nią swoją bohaterkę, Anię Shirley?  Czy jej życie było równie atrakcyjne jak uroda? Oceńcie sami... Wydawać by się mogło, że sława i pieniądze, których Evelyn miała pod dostatkiem, powinny zapewnić jej dobre i satysfakcjonujące życie. Prawda była jednak zupełnie inna... Evelyn urodziła się w 1884 roku w Pensylwanii. Jej ojciec był prawnikiem i dopóki dopisywało mu zdrowie, rodzina funkcjonowała bez większych zakłóceń. Niestety w 1893 roku zmarł pozostawiając żonę i dwójkę dzieci z długami, bez środków do życia. Matka Evelyn stanęła wobec konieczności samotnego zmagania się z problemem wychowania i utrzymania dzieci. Nigdy wcześniej nie pracowała i gdy znalazła się w tak trudnej i nietypowej sytuacji, nie radziła sobie. Brak zaradności matki jak i fakt, że musiała wspólnie z bratem wspomagać ją, ciężko pracując po 12 godzin przez 6 dni w tygodniu, zmusił w końcu Evelyn do poszukiwania i...

Lucy Maud Montgomery "Ania z Zielonego Wzgórza" to, mimo 110 lat upływających od jej pierwszego wydania, ciągle jeszcze atrakcyjna pozycja na rynku czytelniczym. Książka opowiada o losach rudej, piegowatej, egzaltowanej i przepełnionej uczuciami dziewczynki, która zrządzeniem losu trafia pod gościnny dach rodzeństwa Maryli i Mateusza Cuthbertów. Lucy Maud Mongomery ( 1874-1942 ) zaczęła ją pisać w 1905 roku a pierwsze wydanie ukazało się za sprawą bostońskiego wydawnictwa w 1908 roku. Pierwsze wydanie z 1908 roku Ciekawostką jest, że wcześniej żadne z rodzimych dla autorki, kanadyjskich, wydawnictw nie było książką zainteresowane. Jak się okazało był to  błąd, bo bohaterka powieści Ania Shirley natychmiast podbiła serca czytelników, a powieść stała się prawdziwym bestselerem. Autorka nie poprzestała na jednym tomie. Na przestrzeni 28 lat napisała ich, oprócz innych powieści, osiem. Bezpośrednią inspiracją do stworzenia książki był znaleziony przypadkowo w gazecie art...

Pocztówka, czy jak kto woli karta pocztowa, odchodzi w zapomnienie i staje się powoli reliktem przeszłości. Pamietajmy jednak, że od 175 lat towarzyszy człowiekowi. Przypomnijmy, jakie były jej początki. Ludzie zawsze przywiązywali dużą wagę do składania sobie życzeń w związku z różnymi okolicznościowymi sytuacjami. Czynili to osobiście, bądz w formie listowej. Nie stanowiło to problemu do czasu, gdy krąg osób, do których je kierowano był ograniczony. Gorzej, gdy prowadziło się rozległe życie towarzyskie lub, gdy miało się liczną rodzinę. Człowiekiem wiecznie zabieganym, aktywnym i ceniącym czas był Henry Cole - dyrektor Muzeum Wiktorii i Alberta w Londynie. Miał on zawsze mnóstwo zobowiązań towarzyskich. Żeby nie popaść w panikę za każdym razem, gdy stawał wobec konieczności odręcznego pisania obowiązkowych życzeń, postanowił wprowadzić w życie pewien pomysł. Dał do druku jedną tylko kartę, na której zamieścił treść życzeń i zlecił powielenie jej w dużej ilości egzemplarzy. Cole zak...

Koronki, szale i woale, to stałe elementy dawnej, kobiecej garderoby. Czyniły ją  elegancką, wyszukaną, zwiewną i piękną. Niezwykle precyzyjne i delikatne nazywane były, nie bez powodu, królewskim materiałem. Historia powstania koronki sięga czasów starożytnego Egiptu. W grobowcach ówczesnych możnowładców znaleziono wprawdzie prototypy dzisiejszych koronek wykonane z cienkich splecionych sznureczków, ale prawdziwy rozkwit ich wytwarzania nastąpił dopiero w XV wieku. W Wenecji i Flandrii powstały wtedy bardzo prężne manufaktury koronczarskie i na długie lata zdominowały rynek. W 1665 roku, Ludwik XIV zapragnął uczynić Francję liderem produkcji tekstylnej. Nakazał ograniczyć import kosztownych koronek i aby uniezależnić się od wyrobów weneckich, utworzenie rodzimych zakładów koronczarskich. J.B. Colbert, minister finansów, działający na rozkaz króla, sprowadził z Wenecji najlepsze koronczarki. Zadaniem ich było tworzenie koronek na potrzeby dworu królewskiego i jednoczesne przekaz...